برای مشاهده یا دانلود کتاب PDF بیشعوری ، نوشته خاویر کرمنت لینک زیر را کلیک کنید :
https://bayanbox.ir/info/3506478842492807299/bishori
به گفته خود مترجم ، بعد از مطالعه ، در صورتی که کتاب برای شما مفید بود ، وجهی معادل وجه یک پیتزا به حساب او واریز کنید.
«بیشعورها امیدوار باشند!». این نویدی است که «خاویر کرمنت» نویسندهی کتاب بیشعوری Asshole No More به افراد بیشعور میدهد.
بیشعوری کتابی با مضمون طنز است که به «تجاوز حماقتآمیز اما آگاهانه به حقوق دیگران» در عصر معاصر اشاره دارد، این کتاب نوشته خاویر کرمنت (به انگلیسی: Xavier Crement) است و در سال ۱۹۹۰ با نام Asshole No More; The Original Self-Help Guide for Recovering Assholes and Their Victims منتشر شد.
نویسنده در این کتاب مدعی میشود که بیشعوری یک بیماری و اعتیاد است، نه بداخلاقی و سوءرفتار و به معرفی بیشعوری از زوایای مختلف میپردازد.
هدف
1. هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای اطلاعاتی است که استفادهکنندگان صورتهای مالی را قادر به ارزیابی موارد زیر کند:
الف. ماهیت منافع آن در واحدهای تجاری دیگر و ریسکهای مرتبط با آن منافع؛ و
ب. آثار آن منافع بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری.
دستیابی به هدف
2. برای دستیابی به هدف مندرج در بند 1، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:
هدف
1. هدف این استاندارد، تعیین اصول گزارشگری مالی برای واحدهای تجاری است که در توافقهای تحت کنترل مشترک (یعنی مشارکتها)، منافعی دارند.
دستیابی به هدف
2. برای دستیابی به هدف اشارهشده در بند 1، این استاندارد کنترل مشترک را تعریف میکند و هر واحد تجاری را که طرف یک مشارکت است ملزم مینماید با ارزیابی حقوق و تعهدات خود، نوع مشارکت را تعیین کند و حسابداری حقوق و تعهدات خود را باتوجه به نوع مشارکت انجام دهد.
دامنه کاربرد
3. این استاندارد، باید توسط تمام واحدهای تجاری که طرف یک مشارکت هستند، بکار گرفته شود.
مشارکتها
4. مشارکت، توافقی است که به موجب آن، دو یا چند طرف کنترل مشترک دارند.
5. یک مشارکت دارای ویژگیهای زیر است:
الف. طرفهای مشارکت، طبق یک قرارداد، الزاماتی دارند (به بندهای ب2 تا ب4 مراجعه شود).
ب. آن قرارداد، به دو یا چند طرف از آن طرفها، کنترل مشترک بر مشارکت را اعطا میکند (به بندهای 7 تا 13 مراجعه شود).
6. مشارکت، یا عملیات مشترک است یا مشارکت خاص.
کنترل مشترک
حق رأی بالقوه
ب47. سرمایهگذار، هنگام ارزیابی کنترل، حق رأی بالقوه خود و همچنین حق رأی بالقوه اشخاص دیگر را مورد توجه قرار میدهد تا مشخص شود که آیا تسلط دارد یا خیر. حق رأی بالقوه، حق به دست آوردن حق رأی در سرمایهپذیر، مانند حق ناشی از ابزارهای مالی قابل تبدیل یا اختیارهای معامله سهام، شامل پیمانهای آتی، است. چنین حق رأی بالقوهای، تنها در صورتی که حق، ماهوی باشد، مورد توجه قرار میگیرد (به بندهای ب22 تا ب25 مراجعه شود).
هدف
1. هدف این استاندارد، تعیین اصول ارائه و تهیه صورتهای مالی تلفیقی در زمانی است که واحد تجاری، یک یا چند واحد تجاری دیگر را کنترل میکند.
دستیابی به هدف
2. برای دستیابی به هدف بند 1، این استاندارد:
الف. واحد تجاری (واحد تجاری اصلی) که بر یک یا چند واحد تجاری دیگر (واحدهای تجاری فرعی) کنترل دارد را ملزم به ارائه صورتهای مالی تلفیقی میکند؛
ب. اصل کنترل را تعریف میکند و کنترل را مبنای تلفیق قرار میدهد؛
تشخیص واحد تحصیلکننده (بکارگیری بندهای 7 و 8)
ب13. رهنمود مندرج در استاندارد حسابداری 39 (مصوب 1398)، باید برای تشخیص واحد تحصیلکننده، یعنی واحد تجاری که کنترل واحد تحصیلشده را به دست میآورد، بکار گرفته شود. در صورتی که ترکیب تجاری واقع شده باشد اما بکارگیری رهنمود مندرج در استاندارد حسابداری 39 (مصوب 1398) به روشنی مشخص نکند که کدام یک از واحدهای ترکیبشونده، واحد تحصیلکننده است، باید عوامل مندرج در بندهای ب14 تا ب18، در تعیین واحد تحصیلکننده مدنظر قرار گیرد.
هدف
1. هدف این استاندارد، بهبود مربوط بودن، قابلیت اتکا و قابلیت مقایسه اطلاعاتی است که واحد گزارشگر، در صورتهای مالی خود درباره ترکیب تجاری و آثار آن ارائه میکند. برای این منظور، این استاندارد در خصوص موارد زیر، اصول و الزاماتی را برای واحد تحصیلکننده تعیین میکند:
الف. نحوه شناخت و اندازهگیری داراییهای قابل تشخیص تحصیلشده، بدهیهای تقبلشده و منافع فاقد حق کنترل در واحد تحصیلشده در صورتهای مالی آن؛