وبلاگ شخصی -احمد سوری

• بررسی ثبت قانونی شرکت خارجی:

اولین گام در بررسی اعتبار یک شرکت خارجی، کنترل ثبت قانونی شرکت می باشد. هرچند ثبت قانونی یک شرکت دلیل بر اعتبار آن نیست اما عدم ثبت قانونی یک شرکت حتما نشان از بی‌اعتباری آن دارد.

• بررسی موضوع فعالیت شرکت خارجی:

گام بعدی در سنجش اعتبار یک شرکت، تناسب موضوع فعالیت‌های گذشته شرکت، با وعده‌ها و تعهدات آینده آن است. شرکت‌هایی که در گذشته به‌طور تخصصی فعالیت‌های مرتبط با موضوع فعلی قرارداد را دارند با احتمال بیشتر از پس برآورده کردن تعهدات جدید بر خواهند آمد.

• تعداد کارکنان شرکت خارجی:

یکی از نشانه های اعتبار شرکت‌ها، تعداد کارکنان آن‌ها است. شرکت‌هایی که کارکنان زیادی دارند معمولاً کسب‌وکار باثباتی دارند. این شرکت‌ها امکان پیگیری تعهدات خود را دارند و کارها در آنجا تابع اصول حرفه ای است.

• تجهیزات و منابع در اختیار شرکت خارجی:

شرکت‌هایی که زمین، ساختمان، تجهیزات تولیدی، و منابع با ارزش بالاتری در اختیار دارند با احتمال زیاد از اعتبار بالایی برخوردار هستند و می‌توانند به تعهدات خود پایبند باشند.

• وضعیت مالی شرکت خارجی:

شرکت‌هایی که وضعیت مالی مناسبی ندارند قابل اعتماد نیستند، آن‌ها به دلیل نیاز شدید به منابع مالی، سعی می‌کنند هر قراردادی را بدست آورند درحالی‌که اجرای تعهدات به‌طور کامل در توانشان نیست. از ظرف دیگر این احتمال وجود دارد که شرکت با وضعیت مالی نامناسب پیش از اجرای تعهداتش دچار ورشکستگی شود که این یک خطر بالقوه برای خریداران به‌حساب می‌آید.

• بانک ها و مؤسسات مالی طرف حساب شرکت خارجی:

به‌عنوان یک قاعده کلی شرکت‌هایی که با بانک ها و مؤسسات مالی معتبر کار کرده و امکان دریافت تسهیلات از آن‌ها را دارند، از وضعیت مناسبی برخوردار هستند. بانک ها معمولاً علاقه‌ای ندارند که منابع خود را در اختیار شرکت‌هایی قرار دهند که ریسک بالایی دارند و توان بازپسدهی پایینی دارند. لذا می‌توان از ارائه تسهیلات به شرکت‌ها به‌عنوان یک سیستم اعتبار سنجی ثانویه استفاده کرد.

• اجرای تعهدات قبلی شرکت خارجی:

شاید یکی از معیارهای مناسب برای ارزیابی شرکت‌ها، نحوه اجرای تعهدات قبلی آن‌ها است. شرکت‌هایی که سابقه خوبی در اجرای تعهداتشان داشته اند، قابل اعتماد تر هستند.

طبیعتا نمی‌توان ادعا کرد شرکتی که این شاخص‌ها را دارد حتما به تعهدات خود به بهترین شکل عمل میکند اما شرکتی که در این شاخص‌ها وضعیت مناسبی دارد با احتمال بیشتری توان پاسخ‌گویی و برآورده کردن تعهدات خود را دارد. از طرف دیگر به شرکت‌هایی که این شرایط را ندارند نباید اعتماد نمود. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که چگونه می‌توان به این شاخص‌ها دست یافت.

شیوه اعتبار سنجی فروشندگان خارجی:

• بررسی شاخص‌ها توسط خریدار:

در برخی از موارد خود کارآفرین اقدام به تهیه اطلاعات از فروشنده می‌کند. معمولاً در این شرایط کارآفرین به محل فروشنده رفته و از امکانات، محصولات تولیدی، کارکنان، خط تولید و ... بازدید به عمل آورده و اطلاعات لازم را به‌صورت حضوری بدست می‌آورد. این روش تحت عنوان بازدید فنی شناخته می‌شود.

• بررسی شاخص‌ها توسط شرکت‌های اعتبار سنجی:

راه دیگر برای اعتبار سنجی، دریافت کمک از شرکت‌های تخصصی است که اساساً کارشان تعیین اعتبار شرکت‌ها است. طبیعی است که این شرکت‌ها در ازای اعتبار سنجی، وجهی را دریافت می‌کنند. البته شرکت‌هایی وجود دارند که در کشور فروشنده نمایندگی دارند و در کنار کار اصلی خود خدمات اعتبار سنجی نیز انجام می‌دهند.

• بررسی شاخص‌ها توسط سازمان‌های دولتی:

معمولاً دولت‌ها از طریق سفارت خانه‌ها، کنسولی ها و برخی از سازمان‌های بازرگانی دولتی اقدام به ارائه خدمات بازرگانی به بازرگانان کشور خود می‌نمایند. ایران نیز با کمک رایزن های اقتصادی به بازرگانان کمک می‌کند تا در معاملات با شرکت‌های خارجی عملکرد بهتری داشته باشند. ایران در تعدادی از کشورها مانند چین، عراق، امارات، ترکیه و ... رایزن بازرگانی دارد . این رایزنان به‌صورت رایگان اقدام به کمک به بازرگانان برای اعتبار سنجی شرکت‌ها می‌نمایند.
ناگفته نماند برخی از خریداران فقط به بازدید از نمایشگاه‌ها بسنده کرده و انتخاب نهایی خود را با توجه به اطلاعات بدست آمده در نمایشگاه انجام می‌دهند. درواقع این دست از خریداران هر دو گام مرحله انتخاب فروشنده را در نمایشگاه انجام می‌دهند. این حداقل بررسی نسبتا قابل قبول برای انتخاب فروشنده است.