کلیات و ماهیت مدیریت مالی
مدیریت مالی عبارت است از مدیریت منابع و مصارف در جهت رسیدن به هدف مطلوب شرکت.
در تعریف فوق سه نکته وجود دارد که عبارت‌اند از:
1- مصارف سرمایه: مصارف سرمایه عبارت است از مواردی که شرکت وجوه خود را در آنجا سرمایه‌گذاری می‌کند که عبارت‌اند از دارایی‌های جاری مانند موجودی کالا و ... دارایی‌های ثابت مانندِ ماشین‌آلات، زمین، ساختمان و ... سمت راست ترازنامه نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری یا مصارف سرمایه است. مدیر باید درجاهایی سرمایه‌گذاری کند که توجیه اقتصادی داشته باشد.
2- منابع سرمایه: وجوهی که شرکت سرمایه‌گذاری می‌کند از جاهایی که تأمین مالی می‌شود که اگر به‌طورکلی دسته‌بندی کنیم عبارت‌اند از آورده مالکان شرکت (حقوق صاحبان سهام) و قرض (وام بانکی یا اوراق قرضه). مدیر در تأمین مالی باید سعی کند وجوه موردنیاز را از جاهایی تأمین کند که بالاترین مزیت را برای شرکت ایجاد کند. سمت چپ ترازنامه نشان‌دهنده منابع سرمایه است.
3- هدف مطلوب شرکت: در ارتباط باهدف شرکت دو دیدگاه وجود دارد. عده‌ای هدف مطلوب شرکت را سودآوری وعده‌ای دیگر حداکثر سازی ثروت سهامداران می‌دانند. بزرگ‌ترین ایراد هدف سودآوری این است که سود مبهم بوده و به‌این‌علت که تحت تأثیر رویه‌های حسابداری قرار دارد قابل دست‌کاری است.
سه ایراد به هدف سودآوری شرکت است:
الف – سود یک هدف کوتاه‌مدت است و اهداف بلندمدت را در نظر نمی‌گیرد.
ب - سود، به علت وجود تورم و رجحان نقدینگی، ارزش زمانی پول را در نظر نمی‌گیرد.
ج – سود، ریسک (مخاطره) را در نظر نمی‌گیرد.
در هدف حداکثر سازی ثروت سهامداران، به‌جای سود از مفهوم جریانات نقدی استفاده می‌شود که نسبت به سود از ابهام کمتری برخوردار است و به دلیل عدم دست‌کاری با تغییر رویه‌های حسابداری نمی‌توان آن را دست‌کاری کرد و قابل‌اعتمادتر است.
