در دلی در خصوص طرح آمارگیری از کارگاه صنعتی کشور
پرسش نامه طرح آمارگیری از کارگاه صنعتی کشور که همه ساله از طرف معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبری ریاست جمهوری بین واحد های صنعتی توزیع می شود و بر روی جلد آن تکالیف هر ایرانی مورد اشاره در ماده 7 قانون مرکز ایران را یاد آور شده است ، معمولا بایستی مبنای برنامه ریزی و تصمیم گیری بخشهای مختلف اقتصادی کشور قرار گیرد .
بر همین اساس نیز من همواره سعی کرده ام در اولین فرصت و با دقت بسیار اطلاعات درخواستی در دفترچه را تکمیل نموده و تحویل نمایم . اما چند نکته راجع به این طرح آمار گیری :
1- این اطلاعات همان اطلاعاتی نیست که شرکتها در زمان ارسال اظهار نامه مالیاتی به وزارت امور اقتصاد و دارایی ، در زمان دریافت تسهیلات به بانکها و موسسات اعتباری ، هر ماه در سایت وزارت صنعت و معدن ، هر سه ماه یکبار به سامانه معاملات فصلی اداره امور مالیاتی ، هر سال به حسابرسان ، هر ساله و هر ساله به ممیزان ادارت امور مالیاتی ، هر سه ماه یکبار به سازمان بورس اوراق بهادار و هر ................ به ادارات و سازمانهای متقاضی ارائه می دهند ؟
چقدر موازی کاری و دوباره کاری ؟ چقدر اتلاف منابع ارزشمندی مانند زمان ، کاغذ ، هزینه های ارتباطات و...؟ و چقدر کاهش بهره وری ؟
چرا سازمانهای مختلف از یک دیتا سنتر مشترک استفاده نمی کنند و یا همه اطلاعات یکبار ولی همیشه بین همه متقاضیان به اشتراک گذاشته نمی شود ؟
2- در جداول این دفترچه همه هزینه های واحد صنعتی ذکر نمی گردد . وقتی همه هزینه ها ذکر نمی گردد ، یعنی اطلاعات ناقص است و نمی تواند مبنای مناسبی برای تصمیم گیری باشد .
3- چقدر مفید بود که وقتی هر سال دفترچه جدید جهت اخذ اطلاعات ارسال می گردد ، نتایج طبقه شده و تلخیص شده اطلاعات سال قبل نیز همراه آن ارسال می گردید و یا حداقل آدرس تارنمایی که این نتایج در آنجا انتشار یافته است در دسترس عموم و یا واحد صنعتی قرار می گرفت . به نظرم همه فعالان اقتصادی به اهمیت استفاده از آمار و اطلاعات واقفند و حق دارند از نتایج آن استفاده نمایند .
4- جداول پرسشنامه طوری طراحی گردیده است که همه واحدهای یک شرکت در تکمیل آن مداخله می نمایند . کمی قبل تر نام این پرسشنامه ، طرح جمع آوری آمار کارگاههای صنعتی فعال زیر 50 نفر نام داشت . معمولا شرکتهای زیر 50 نفر واحد های گسترده اداری ندارند و این آمار و اطلاعات از واحد حسابداری و مالی آنها دریافت می شود . با فرض اینکه که در نام جدید پرسشنامه که لغت زیر 50 نفر حذف شده است نیز منظور همه شرکتها اعم از زیر 50 نفر یا بالای 50 نفر باشند نیز باز هم رویکرد پرسشنامه اطلاعات مالی یعنی اطلاعاتی در قالب عدد و رقم می باشد که بهترین واحد سازمانی پاسخگو در هر شرکتی به این اطلاعات واحد مالی یا واحد حسابداری می باشد .
بر این اساس چه خوب طراحان محترم پرسشنامه کمی به کدینگهای حسابداری ، فرمتهای اظهارنامه مالیاتی و فرمت صورتهای مالی توجه می نمودند . بدیهی است استخراج اطلاعات از سیستمهای مالی که بیشتر بر طبق استانداردهای حسابداری طراحی شده است بسیار سریعتر است . حال توجه به این مطلب که جستجو در اطلاعات برای بندی از پرسشنامه که ربطی به کدینگ حسابداری ندارد چه فرآیند زمان بر و مشکلی است .
به امید روزی که در کشور عزیزمان شاهد حذف فرآیند های تکراری بیهوده ، به اشتراک گذاری اطلاعات بین استفاده کنندگان از آنها ، استفاده از آمار و اطلاعات در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها ، اخذ تصمیمات درست و با بازده بلند مدت و افزایش بهره وری در تمام بخشهای اقتصاد باشیم .
احمد سوری 18/05/1393