وبلاگ شخصی -احمد سوری

درپاسخ به توضیح ذیل توجه کنید : 
1- وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ (انفال- 28)
و بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش است و پاداش عظیم (براى آنها که از عهده امتحان برآیند) نزد خدا است.
1-بر خلاف تصور و برداشت شما کلمه فتنه در این موارد به معنای بلا نمی باشد زیرا کلمه فتنه از ماده فتن به معنای گذاشتن طلا در آتش است تا خوبى آن از ناخوبى آشکار شود (مفردات) . در مجمع فرموده: فتنه، امتحان، اختبار نظیر هم‏اند «فتنت الذهب فى النار» آنوقت گویند که طلا را در آتش براى خالص و ناخالص بودن آن امتحان کنى.وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ ... انفال: 28. بدانید که اموال و اولاد شما امتحانى است که با آنها امتحان کرده می شوید تا بدتان از خوبتان روشن شود . 
2- در آیه مورد پرسش خداوند به مسلمانان هشدار مى‏دهد که مواظب باشند علاقه به امور مادى و منافع زودگذر شخصى پرده بر چشم و گوش آنها نیفکند و مرتکب خیانت‏هایى که سرنوشت جامعه آنها را به خطر مى‏افکند نشوند مى‏گوید: بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش و امتحان شما هستند (وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ ( 
کلمه فتنه در این گونه موارد به معناى وسیله آزمایش است و در حقیقت مهم‏ترین وسیله آزمون ایمان و کفر، شخصیت و فقدان شخصیت، و میزان ارزش انسانى اشخاص، همین دو موضوع است.
چگونگى به دست آوردن اموال، و چگونگى خرج کردن آنها، و طرز نگاهدارى آن، و میزان دلبستگى و علاقه به آن، همگى میدان‏هاى آزمایش بشر است بسیارند کسانى که از نظر عبادات معمولى و تظاهر به دین و مذهب، و حتى گاهى از نظر انجام مستحبات، بسیار سخت گیرند و وفا دارند، اما به هنگامى که پاى یک مسئله مالى به میان مى‏آید، همه چیز کنار مى‏رود و تمام قوانین الهى، و مسائل انسانى، و حق و عدالت، به دست فراموشى سپرده مى‏شود.
3- در مورد فرزندان، که میوه‏هاى قلب انسان و شکوفه‏هاى حیات او هستند نیز غالبا چنین است بسیارى از کسانى را که به ظاهر پاى‏بند به امور دینى و مسائل انسانى و اخلاقى هستند مى‏بینیم که به هنگامى که پاى فرزندشان به میان مى‏آید گویى پرده‏اى بر افکارشان مى‏افتد و همه این مسائل را فراموش مى‏کنند، عشق به فرزند سبب مى‏شود که حرام را حلال، و حلال را حرام بشمرند و براى تامین آینده خیالى او تن به هر کارى بدهند و هر حقى را زیر پا بگذارند، باید خود را در این دو میدان بزرگ امتحان، به خدا بسپاریم و به هوش باشیم که بسیار کسان، در این دو میدان لغزیدند و سقوط کردند و نفرین ابدى را براى خود فراهم ساختند. 
بنا بر این باید اگر یک روز لغزشى از ما سر زد در مقام جبران لغزش برآئیم و حتى اموالى که سبب چنین لغزشى شده است در این راه قربانى کنیم.
تفسیر نمونه، ج‏7، ص: 139