آیا طبق الزامات استانداردهای بین المللی (IAS 23) می توان هزینه های مالی مرتبط با موجودی ها را سرمایه ای کرد ؟
طبق الزامات IAS 23 که مشابه استاندارد حسابداری 13 ایران است، هزینه های تامین مالی که مستقیما قابل انتساب به ساخت یا تولید یک دارایی واجد شرایط باشد می بایست سرمایه ای گردد. یکی از ویژگی های مهم دارایی واجد شرایط این است که فرآیند تولید یا ساخت آن طولانی مدت باشد. تعیین مدت زمان طولانی در تعریف دارایی واجد شرایط نیازمند اعمال قضاوت است. ولیکن اگر فرایند آماده سازی یک دارایی بیش از ۱ سال طول بکشد آن دارایی به عنوان دارایی واجد شرایط طبقه بندی می شود.
دارایی واجد شرایط لزوما یک قلم مربوط به املاک ،ماشین آلات و تجهیزات نیست، بلکه می تواند شامل موجودی ها و یا دارایی های نامشهود نیز باشد.
در اغلب موارد موجودی ها زمان قابل توجهی جهت تکمیل نیاز ندارند، در این شرایط امکان سرمایه ای نمودن هزینه های مالی وجود ندارد.
اما مثال های زیر، مواردی است که ممکن است موجودی ها زمان زیادی جهت تکمیل نیاز داشته باشند:
سرکه، پنیر که می بایست برای تکمیل فرایند تخمیر مدت زمان قابل توجهی نگهداری شوند
اقلام بزرگی از تجهیزات از جمله تجهزات مربوط به هواپیما و کشتی
در این موارد امکان سرمایه ای نمودن هزینه های مالی وجود دارد.
