۲۹ خرداد ۰۰ ، ۱۵:۲۰
چند نکته مهم در نگارش فارسی
- تا جایی که امکان دارد از معادل فارسی کلمات عربی استفاده شود.
- تا جایی که می‌شود از تنوین استفاده نشود و معادل فارسی کلمات به‌کار رود.
- نقطه، ویرگول، دو نقطه، علامت سوال، علامت تعجب یا خطاب، نقطه ویرگول و سه نقطه به واژه می‌چسبند و از واژه‌ی بعدی فاصله می‌گیرند: تنهایی، گفت: کی میایی؟ خدایا! و…
- وقتی واژه بین گیومه یا پرانتز یا کروشه قرار می‌گیرد از آنها فاصله نمی‌گیرد: «هستی» [نماد] (نهان)
- پسوندها و پیشوندها همواره با نیم‌فاصله به واژه‌ی اصلی می‌چسبند: می‌آید/ زن‌ها/ بزرگ‌ترین
- اصل بر جدانویسی است؛ اما هرگاه چند پسوند داشتیم، که جدانویسی منجر به برهم خوردن شکل ظاهر واژه بشود، یکی از پسوندها را می‌چسبانیم: دستهایشان= دستهایشان (های و شان، پسوند هستند)
- واژه‌های ترکیبی (ترکیب چند واژه که یک معنای واحد را منتقل میکنند) به‌شکل نیم‌فاصله کنار هم قرار می‌گیرند: برآمدن/ به‌شکل/ گفت‌و‌گو/ آن‌که
