وبلاگ شخصی -احمد سوری

توضیحات

فایل : ۱۷۲۵۱.pdf
دفاتر : مطالعات اقتصادی
خلاصه :
بررسی وضعیت بازار کار ایران در بهار ۱۳۹۹ نشان دهنده کاهش ۱/۱ درصدی نرخ بیکاری نسبت به بهار ۱۳۹۸ است؛ اما با توجه به اینکه در این فصل، جمعیت غیرفعال افزایش قابل توجهی داشته است، لذا کاهش نرخ بیکاری به دلیل کاهش نرخ مشارکت بوده است و بهبود این شاخص نمی تواند بهبود وضعیت بازار کار را نشان دهد؛ درواقع در چنین شرایطی نرخ بیکاری شاخصی کاملاً گمراه کننده برای تحلیل آثار شیوع ویروس کرونا بر بازار کار است. نتایج بررسی ها نشان می دهد از آنجایی که در ایران شاغلین مزد و حقوق بگیر درصد کمی از کل شاغلین را تشکیل می دهند و عمده شاغلین به صورت کارکن مستقل فعالیت می کنند، تأثیر شیوع ویروس کرونا بر بازار کار نیز به جای آنکه در افزایش نرخ بیکاری قابل مشاهده باشد، در افزایش جمعیت غیرفعال و کاهش نرخ مشارکت نمایان شده است. نتایج محاسبات نشان می دهد در صورتی که افراد شاغل و بیکار اضافه شده به جمعیت غیرفعال همچنان در بازار کار باقی می‏ماندند، نرخ بیکاری در بهار ۱۳۹۹ به جای ۹/۸ درصد اعلام شده توسط مرکز آمار ایران به ۲۴ درصد می رسید.
در حال حاضر دولت دو سیاست پرداخت تسهیلات بانکی و بیمه بیکاری را جهت مقابله با بحران بیکاری ناشی از بیماری کرونا مصوب و اجرا نموده است. بررسی مستندات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درخصوص عملکرد این دو سیاست نشان می دهد که:
• از سیاست پرداخت بیمه بیکاری به نسبت پرداخت تسهیلات، استقبال بیشتری شده است، چراکه دولت با عدم تعریف و لحاظ مکانیسم های تشویقی حفظ و صیانت از شاغلین برای بنگاه های اقتصادی، سیاست پرداخت بیمه بیکاری را در مقابل سیاست پرداخت تسهیلات قرار داده است و به جای اینکه این دو سیاست مکمل یکدیگر باشند جانشین هم شده اند.
• همچنین علی رغم هدف حمایتی این دو سیاست، مناطق و استان های محروم به نسبت سایر استان ها، بهره مندی کمتری داشته اند. یکی از مهم ترین دلایل این امر بالا بودن سهم اشتغال غیررسمی در استان های محروم کشور است که در صورت ادامه این شرایط و عدم توجه در این خصوص، در آینده محرومیت این استان ها بیشتر و عمیق تر خواهد شد.