ترکمنستان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تُرکَمَنِستان (به ترکمنی: Türkmenistan) با نام رسمی جمهوری ترکمنستان (به ترکمنی: Türkmenistan Respublikasy) کشوری محصور در خشکی واقع آسیای مرکزی است. این کشور از شمال با قزاقستان و ازبکستان و از جنوب با افغانستان و ایران همسایه است و از غرب از طریق دریای خزر با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه، مرز آبی دارد. ترکمنستان با ۴۸۸ هزار کیلومتر مربع، رتبهٔ ۵۳ را میان کشورهای جهان را دارد.[۶] همچنین ترکمنستان با ۶ میلیون نفر جمعیت، رتبه ۱۱۳ را میان کشورهای جهان را دارد.[۷] پایتخت و بزرگترین شهر این کشور، عشقآباد با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت است. زبان رسمی این کشور، ترکمنی براساس الفبای لاتین است. بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخهای از زبانهای ترکیتبار) صحبت میکنند. دین اکثر مردم ترکمنستان اسلام است اما حکومتی سکولار است. جمهوری ترکمنستان برپایه ریاست جمهوری و حکومتی متمرکز است. و این کشور تا سال ۱۹۹۱ با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوریهای تشکیل دهندهٔ اتحاد شوروی بود. ترکمنستان جایگاه چهارم را در ذخایر نفتی در جهان دارد.[۸] همچنین فساد و شاخص کم مردم سالاری در این کشور مشکلات اساسی این کشور هستند.[۸][۸] این کشور بر اساس شاخص دموکراسی-دیکتاتوری در دسته دیکتاتوری های مدنی جای دارد.
نام کشور «ترکمنستان» از دو بخش «ترکمن» و «ستان» تشکیل شده که به معنای «سرزمین ترکمنها» است.
۸۰٪ درصد مساحت ترکمنستان را بیابان قرهقوم تشکیل میدهد. در این بیابان در هر جا که آب وجود داشتهاست[۹] روستاها و شهرهای بزرگ و پرجمعیتی به وجود آمدهاست و دارای آب و هوای خشک است؛ ولی ناحیه رشته کوه کپه داغ در جنوب کشور و نزدیکی مرز ایران آب و هوای مناسبی دارد و عشق آباد، مرو و سایر شهرهای مهم در این ناحیه هستند. ترکمنستان دارای منابع بزرگ گاز است .
این کشور که مرزهای طولانی با ایران دارد به عنوان یکی از بستهترین و منزویترین کشورهای جهان شناخته میشود.