وبلاگ شخصی -احمد سوری

آقای دکتر ، خانم دکتر

اکنون که خداوند به شما لطف فرموده و نعمت تحصیل در رشته پزشکی را به شما عطا فرموده و شما توانسته اید با تلاش و پشتکار شبانه روزی خویش درجات علمی را پیموده و وسیله‌ای باشید برای ساری شدن شفاء الهی برای بندگانش ، شاید لازم باشد هر از چندگاهی سوگندی که خورده‌اید و نعمتی که به شما عطا شده به شما یادآوری شود .

شاید اگر ما در کشور دیگری بغیر از ایران زندگی می‌کردیم ، نیازی به این یادآوری‌ها نبود . اما متاسفانه یا خوشبختانه ما در کشور ایران ( همه نیاز به تذکر دارند ) زندگی می‌کنیم . پس همه اقشار مخصوصا اقشار حرفه‌ای و تخصصی لازم است چیزهایی را برای یادآوری داشته باشند .

آقا یا خانم دکتر

بیمارانی که از راه‌های دور و نزدیک به مطب شما آمده‌اند بعد از خدا به شما امید بسته‌اند . رنج بیماری آن‌ها زیاد هست که رنج‌های دیگر طاقتی برای آن‌ها نگذارد .

خواهش‌های مکرر از منشی‌های شما برای دریافت وقت، انتظارهای طولانی در سالن انتظار مطب شما و منتظر تشریف فرمایی شما، پشت در اتاق معاینه شما در انتظار ماندن فرا رسیدن نوبت (همیشه منشی‌ها به همه بیماران می‌گویند راس فلان ساعت اینجا باش)، پرداخت ویزیت‌های گزاف ، صرف وقت بسیار کمتر از آنچه باید برای معاینه بیماران صرف کنید یعنی در حقیقت کم فروشی به این دلیل که تعداد بیمارانتان که به انتظار رسیدن نوبتشان هستند بسیار زیاد است ، نوشتن انواع آزمایشات و اسکن‌ها و عکس‌ها و بدون اینکه در مراجعه بعدی با دقت به آن‌ها نگاه کنید ، مقید کردن بیماران به انجام آزمایشات و اسکن‌ها به مراکزی که شما معرفی می‌کنید و به نوعی از انحاء در درآمد آن‌ها سهیم هستید ، با تمام منابع درآمدی ( ساخت و ساز ، ملک ، دلار.....) که در اختیار دارید تمام دستمزد جراحی خود را بدون تخفیف می‌گیرید و همیشه حق به جانب می‌گویید که هزینه‌های بیمارستان است ، حق الزحمه خود را در مطب و به عنوان زیر میزی می‌گیرید و آن دسته از بیمارانی که شاید توانایی استفاده از بیمه‌های درمانی خود را دارند نمی‌توانند از آن استفاده کنند ، اگر پزشک با وجدانی باشید در هنگام عمل جراحی به عنوان سرپرست تیم دانشجویی خود بر بالین بیمارانی حاضر می‌شوید که توانایی پرداخت هزینه‌های گزاف دستمزد شما را نداشته‌اند و و ..........................

ای جامعه پزشکی پس کو آن مرام و انسان دوستی که در آئین شما باید وجود داشته باشد ؟

کجاست حس انسان دوستی شما ؟  

چه وحشتناک است که بعضی از شما ( و البته نه همه شما ) جای حس انسان دوستی را با پول دوستی عوض کرده اید .