آژانس بینالمللی انرژی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آژانس بینالمللی انرژی (IEA; فرانسوی: Agence internationale de l'énergie; انگلیسی: International Energy Agency) یک سازمان مستقل بیندولتی است که در چارچوب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در سال ۱۹۷۴ در پی بحران نفتی سال ۱۹۷۳ بنیانگذاری شده و دبیرخانهٔ آن در پاریس قرار دارد. این سازمان ابتدا در پاسخ به اختلالات فیزیکی عرضهٔ نفت، و همچنین به عنوان منبع اطلاعات آمار مربوط به بازار بینالمللی نفت و دیگر شکلهای انرژی بنیان نهاده شد.
آژانس بینالمللی انرژی به کشورهای عضو آن مشاورهٔ سیاسی میدهد، همچنین با کشورهای غیرعضو بهویژه چین، هند و روسیه کار میکند. ماموریت آژانس به «سه E»ی سیاستِ مؤثرِ انرژی بسط یافته است: امنیت انرژی، توسعه اقتصادی، و حفاظت از محیط زیست. مورد آخر بر کاهش تغییرات آب و هوایی تمرکز دارد. این آژانس نقش موثری در ترویج انرژیهای نو (از جمله انرژیهای تجدید پذیر)، سیاستهای انرژی عقلانی، و همکاریهای چند ملیتی فناوری انرژی دارد.
کشورهای عضو آژانس بینالمللی انرژی ملزم هستند سطح مجموع انبار نفت را برابر با واردات خالص حداقل ۹۰ روز از سال پیش حفظ کنند. در پایان ماه ژوئیه سال ۲۰۰۹، ذخیرهٔ مشترک کشورهای عضو آژانس تقریباً ۴٬۳۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ بشکه (۶۸۰٬۰۰۰٬۰۰۰ متر مکعب) نفت بود.