نکات قرآنی،استاد مسعود ریاعی،نکات قرآنی شماره 29 - تنها هدایت الهی است که هدایت است
“هدایت” از منظر قرآن چیز ثابتی نیست که کسی بگوید، هدایت شدم و تمام شد و رفت! هدایت، پویاست. فزاینده است. لحظه به لحظه، روز به روز، و ماجرا به ماجرا بر آن افزوده می شود.
قرآن می فرماید؛ “یَزِیدُ اللهُ الَّذِینَ اهتَدُوا هُدَیً” (خداوند بر هدایت کسانی که هدایت شده اند، می افزاید!). هدایت، یک جریان جاودانه بسوی “مطلق” است. یک “راه” است که تمامی ندارد. زیبایی و سرزندگی اش به همین است. و دقیقاً از این روست که پر از آگاهیِ تازه است. هدایت، یک سلوک هیجان انگیز و سرشار از حیات و برخورداری است. یک سالک، آن به آن بر هدایتش افزوده می شود. چه بسا هدایت دیروز او، عین هدایت امروزش نباشد. زیرا او در “راه” است. و رزق دیروزش، رزق امروزش نیست. چه نه تنها زمان و مکان، بلکه ماجراها و انرژی ها نیز همان ماجراها و انرژی های دیروز نیستند. خداوند با ملاک “حال” کار می کند.
حتی مفهوم “بَدا” نیز با “حال” مرتبط است. زیرا هستی تنها در “حال” واقعیت دارد. آنها که فقط به یک برداشت می چسبند و به هدایت خداوند که آن به آن به هستی تزریق می شود، بی توجه اند، از هدایت به دورند. زیرا آنها خود را تسلیم جریان هدایت خداوندی نکرده اند. آنها تسلیم برداشت خویش اند. و ما قرار است که تسلیم خداوند باشیم نه توهّمات خودمان. و خدای زنده، هدایت زنده دارد. قرآن می فرماید؛ اِنَّ هُدَی اللهِ هُوَ الهُدَی” ( تنها هدایت الهی است که هدایت است) این بدان معناست که هدایت های غیر الهی، هدایت نیستند، انحراف اند. و قرآن تصریح دارد که هدایت فقط به دست خداست. “وَاللهُ یَهدِی مَن یَشاءُ اِلَی صِراطِ المُستَقِیمِ”. حتی به پیامبر(ص) می فرماید؛ “اینطور نیست که هر که را دوست داشته باشی هدایت کنی، بلکه این خداست که هر که را بخواهد هدایت می کند” “اِنَّک لا تَهدِی مَن اَحبَبتَ وَ لکِنَّ اللهَ یَهدِی مَن یَشاءُ”.
و خدا همان مطلق لایتناهی است که فراتر از هر زمان و مکان است. و سیر ما همگی بسوی اوست “وَ اِلَی اللهِ المَصِیر”. ای دوست، هدایت خداوند سبحان، یک هدایت فزاینده و پویاست و تو با تسلیم محض به او، آن به آن از این هدایت بهره مند می گردی. و با این هدایتِ زنده و حیات بخش، در هیچ موقفی جاخوش نمی کنی، و هیچ جلوه ای تو را پاگیر نمی کند. “اِلَی رَبِّکَ المُنتَهی”. و بدان؛ “هر که را خدا هدایت کند، همو هدایت شده ی واقعی است” “مَن یَهدِ اللهُ فَهُوَ المُهتَدِی”.
برگرفته شده از آثار استاد مسعود ریاعی
