نکات قرآنی،استاد مسعود ریاعی،نکات قرآنی شماره 20 - فکر آلوده
“و تَراهُم یَنظُرُون اِلَیک و هُم لا یُبصِرُونَ”( می بینی که آنها به تو می نگرند در حالیکه نمی بینند!)
تو هر چیز را آنطور می بینی، که فکر می کنی. و این یعنی؛ در واقع تو فکر خود را نگاه می کنی، نه آن چیز یا واقعه را. برای اینکه خوب ببینی نباید هنگام دیدن فکر کنی. فکر، دیدن را مخدوش و مه آلود می کند. هنگامی که یک سالک می بیند، درونش خالی از هر دانستگی است. و خود این “دیدن” است که برایش هم آگاهی است و هم عمل. فرق دیدن سالکانه با دیدن عادی همین است. دیگران فکر می کنند که می بینند، حال آنکه نمی بینند.
سالک فکر نمی کند و می بیند، پس هر لحظه تمامیت را می بیند. برای اینکه مستقیماً حقیقت را ببینی، باید فکر و پندار و پیش ذهنی هایت را به دور بریزی و نگاهت را پاک و بی انگیزه کنی. جز این باشد همواره توهّمات و تصورات خودت را خواهی دید، نه حقیقت را.
برگرفته شده از آثار استاد مسعود ریاعی
