نکات قرآنی،استاد مسعود ریاعی،نکات قرآنی شماره 19- تکیه به آتش نکنیم
” وَ لا تَرکَنُوا اِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النّارُ وَ ما لَکُم مِن دُونِ اللهِ مِن اَولِیاءَ ثُمَّ لا تُنصَرُونَ” (به ظالمان تکیه نکنید که آتش بسوزاندتان. شما را جز خدا هیچ دوستی نیست و کس یاریتان نکند!)
میل به ظالم، تکیه به او، تماس با آتش است. ظالم، وجودش ناری است و این “نار” مسری است.
به وجود دیگران سرایت می کند. همچنانکه آتش هر آنچه را که در اطرافش است می بلعد و نابود می کند، ظالم نیز همینگونه است. ظالم نمی تواند پناه کسی باشد. چنین کسی ویرانگر است و فرصت کمالت را بر باد می دهد. و قرآن درست به هدف می زند؛ “شما را جز خدا هیچ دوستی نیست و کس یاریتان نکند”. اهل ایمان، بسوی “لطیف” می روند، دل به “لطیف” می بندند و تکیه شان فقط به اوست. تا دیر نشده، هر خطایی که داشته ای، رو سوی تنها بخشنده ی مهربان کن که همو توبه پذیر و کارساز است. چشم امید از همه بِبُر و فقط به او بپیوند. نگران “سیئات” گذشته نباش، چه “حسنات”، تمامی آنها را از بین می برند. “اِنَّ الحَسَناتِ یُذهِبنَ السَّیّئاتِ” دقیقاً آیه بعدی است.
و راه “حسنات” با توبه ای راستین باز شدنی است. آنگاه که حسنات به بارش در آیند، اثری از سیئات نخواهد ماند و اگر خدا بخواهد “ناکرده” می شوند. “ناکردگی” چیزی است و بخشش، چیز دگر. دریاب نکته را.
برگرفته شده از آثار استاد مسعود ریاعی
