وبلاگ شخصی -احمد سوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ترکی استانبولی (به ترکی استانبولی: Türkçe)، ترکی ترکیه‌ای (Türkiye Türkçesi) یا ترکی آناتولی یکی از زبان‌های شاخه جنوب غربی یا گروه اوغوز خانواده زبان‌های ترکی است که ۸۸ میلیون نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست یا دوم با آن سخن می‌گویند.^{[۳][۴][۵][۶]} این زبان رایج‌ترین زبان از شاخهٔ زبان‌های ترکی می‌باشد. جغرافیای آن ترکیه و قبرس شمالی و بخش‌هایی از عراق، یونان، بلغارستان، مقدونیه شمالی، کوزوو، آلبانی و دیگر بخش‌های شرقی اروپا را در بر می‌گیرد. سالانه جمعیت بسیاری نیز از ترکیه به غرب اروپا و به ویژه آلمان مهاجرت می‌کنند که موجب گفتگوی ترکی در آن مناطق می‌گردد.

ریشهٔ زبان ترکی را می‌توان در ترکستان چین در آسیای مرکزی جست. نیای ترکی استانبولی، ترکی عثمانی، به عنوان زبان رسمی امپراتوری عثمانی، با گسترش قلمرو آن‌ها، در مناطق کنونی پراکنده شد و جای زبان‌های بومی پیشین را، به ویژه یونانی، گرفت. آتاترک (نخستین رئیس‌جمهور ترکیه) در سال ۱۹۲۸ با انجام اصلاحات بیشماری در ترکی عثمانی، الفبای عربی عثمانی را با الفبای لاتین جایگزین نمود و کلمات پرشمار عربی، فارسی و… را از این زبان زدود.^[۷]

ترکی استانبولی زبانی پیوندی است و هماهنگی واکه‌ای و هم‌چسبی از ویژگی‌های آن به شمار می‌رود. ترتیب واژگان آن در جمله به صورت نهاد-مفعول-فعل است و حالت اسمی و جنس دستوری نیز در آن یافت نمی‌شود.